Sinds 16 dagen is de Wet Franchise volledig van toepassing. Veel formules hebben hun contracten aangepast maar we krijgen nog steeds met grote regelmaat de vraag om oude franchisecontracten aan te passen op de “nieuwe” regels. Ook krijgen we contracten waarin deze regels maar gedeeltelijk zijn verwerkt. Vaak ontbreekt daarin een goodwill-regeling, waarvan wij goed begrijpen dat die ingewikkeld is voor alle stakeholders.
De wet zegt dit:
Artikel 920
- De franchiseovereenkomst bepaalt in ieder geval:
- de wijze waarop wordt vastgesteld:
-
-
- of goodwill aanwezig is in de onderneming van de franchisenemer;
- zo ja, welke omvang deze heeft; en
- in welke mate deze aan de franchisegever is toe te rekenen;
-
- op welke wijze goodwill die redelijkerwijs is toe te rekenen aan de franchisenemer bij beëindiging van de franchiseovereenkomst aan de franchisenemer wordt vergoed, indien de franchisegever de franchiseonderneming van de betreffende franchisenemer overneemt om deze onderneming zelfstandig voort te zetten, dan wel over te dragen aan een derde met wie de franchisegever een franchiseovereenkomst sluit.
De regeling roept vele vragen op. Bij aanvang zal bijvoorbeeld de goodwill anders zijn dan bij een jarenlange franchiserelatie. En soms zal het pand of de locatie sterk van invloed zijn op de goodwill en het pand is vaak van een derde. De mate waarin goodwill kan worden toegerekend aan de gever of nemer blijkt in de praktijk tot moeilijke discussies te leiden waarvan men zich kan afvragen of het heel veel uitmaakt wat partijen afspreken. Immers, de goodwill zal met name in het spel komen als het bedrijf van de franchisenemer aan het eind van de franchiseovereenkomst wordt overgenomen door de -gever. Die doet dat alleen als er voldoende verdiencapaciteit is en de nemer zal alleen verkopen als de prijs, inclusief goodwill, hoog genoeg is.
Niks geregeld?
En wat als er geen goodwill-regeling is opgenomen in de franchiseovereenkomst? Dat is in strijd met de wet maar die geeft aan dat regelingen die in strijd zijn met het voornoemde artikel nietig zijn. Nietig is de ergste sanctie juridisch gezien. Maar als er geen regeling is, dan kan die ook niet nietig zijn. Er staat niet dat bij gebreke van een regeling over goodwill er per definitie goodwill is en dat die 100% aan de franchisenemer moet worden toegerekend.
En dus blijft onduidelijk wat het gevolg is van het niet afspreken van een goodwill-regeling. We wachten met smart op jurisprudentie op dit punt maar het is de vraag of die er wel gaat komen. Immers de goodwill-bepaling zal vooral een rol spelen bij een overname door de franchisegever en die zal alleen plaatsvinden als de voorwaarden voor gever en nemer aanvaardbaar zijn. Toch lijkt het beter om een goodwill-regeling op te nemen in de franchiseovereenkomst. Zekerheid lijkt daarbij te verkiezen boven de onzekere uitleg in nog te verkrijgen jurisprudentie. Het is wel zonde dat de wet de betrokken partijen met deze last opzadelt.
De Wet Franchise blijft ons bezig houden! Meer weten over dit onderwerp, bel met een van onze franchisespecialisten.
