Skip to main content

Op 7 juni 2022 is het wetsvoorstel Wet goed verhuurderschap ingediend bij de Tweede Kamer. In dat wetsvoorstel wordt ook aandacht besteed aan de verbetering van huisvesting van arbeidsmigranten in Nederland.

Het doel van het wetsvoorstel is het voorkomen en tegengaan van ongewenste verhuurpraktijken en om woningzoekenden, huurders en arbeidsmigranten beter te beschermen.

Allereerst wordt op basis van dit wetsvoorstel een (basis)norm voor goed verhuurderschap geïntroduceerd die ook van toepassing is op verhuurders van verblijfsruimte aan arbeidsmigranten en verhuurbemiddelaars die namens verhuurders van arbeidsmigranten optreden.

Een verhuurder dient volgens het wetsvoorstel te handelen in overeenstemming met de regels van goed verhuurderschap, hetgeen in ieder geval inhoudt dat een verhuurder alle vormen van discriminatie voorkomt en tegen gaat. Daarbij zijn verhuurders verplicht een helder en transparant selectieproces te hanteren, waarbij zij verplicht gebruik moeten maken van objectieve en niet-discriminerende selectiecriteria. Verhuurders dienen zich verder te onthouden van iedere vorm van intimidatie en bedreiging. Daarnaast is de verhuurder verplicht om de huurovereenkomst schriftelijk vast te leggen.

Bij de verhuur aan arbeidsmigranten geldt nog een extra vereiste. De huurovereenkomst dient namelijk naast schriftelijk ook separaat van de overeenkomst tot het verrichten van arbeid te worden vastgelegd. Dit zou bijdragen aan een betere scheiding tussen ‘baan’ en ‘bed’.

Bij verhuur aan arbeidsmigranten geldt ook dat de informatieverstrekking dient te geschieden in een taal waaraan de arbeidsmigrant de voorkeur geeft, tenzij er een andere taal gebruikt kan worden die hij begrijpt en waarin hij helder kan communiceren.

Gemeenten krijgen de bevoegdheid om een vergunning voor de verhuur van verblijfsruimten aan arbeidsmigranten in te stellen. In tegenstelling tot de vergunning voor de reguliere verhuur van woonruimte, is de verhuurvergunning voor de verhuur van verblijfsruimte aan arbeidsmigranten niet gebiedsgebonden.

De voorwaarden die de gemeente aan de vergunning kan verbinden worden ook landelijk geüniformeerd. Gemeenten kunnen aan de vergunning bijvoorbeeld de voorwaarde verbinden dat aan een arbeidsmigrant of een huishouden een afzonderlijke afsluitbare verblijfsruimte in gebruik wordt gegeven.

Daarnaast kan de gemeente eisen stellen aan de voorzieningen die aanwezig moeten zijn ten behoeve van voedsel en hygiëne voor de arbeidsmigranten. Daarbij wordt in de toelichting opgemerkt dat het aanbeveling verdient om te sturen op het gebruik van keurmerken van de Stichting Normering Flexwonen (SNF) en het Agrarisch Keurmerk Flexwonen (AKF) of zoveel mogelijk aan te sluiten bij de relevante vereisten uit deze keurmerken waar het de hier bedoelde voorzieningen betreft.1

Tot slot wil ik nog vermelden dat het college van burgemeester en wethouders op grond van dit wetsvoorstel bevoegd zal worden om zowel een last onder bestuursdwang als een last onder dwangsom op te leggen aan de verhuurder ter handhaving van de voorschriften gesteld bij of krachtens dit wetsvoorstel.

Kamerstukken II 2021/22, 36130, nr. 3, p. 36 (MvT).